عکاس باشی (بی سرزمین تر از باد)

عکاس باشی!عکاس باشی! عکست و بی هوا بگیر
یه عکس ِ بی پرده ی ناب، از روزگار ِ ما بگیر
عکس ِ منو بگیر عزیز! با این تبسم دروغ
ببین ستاره جون داده تو این چشای بی فروغ
ببین که خط خورده دلم، تو امتحان ِ سایه ها
باید که لبخند بزنم، تو اوجِ این گلایه ها

عکسم ُ موندنی بگیر
شب نباید خوشش بیاد
باید بفهمه که چشام
دنیا رو آفتابی می خواد

عکاس باشی! عکاس باشی! عکس ِ سیاه سفید بگیر
از دلِ این آیه ی یأس، یه عکس ِ پر امید بگیر
عکسی بگیر که توی اون، شب پره سوزون نباشه
تو سایه روشنش تبِ حادثه پنهون نباشه
عکسی بگیر که مثل من، تو قابا زندونی نشه
معنی ِ هر تبسمش گریه ی پنهونی نشه

عکسمُ موندنی بگیر
شب نباید خوشش بیاد
باید بفهمه که چشام
دنیا رو آفتابی می خوادش

زنده گی نامه یغما گلرویی

انتخاب ترانه ای دیگر از یغما گلرویی